Ritje door de regen

Het weer is niet om over naar huis te schrijven. Morgen zou het nog erger worden. Ik besluit vandaag naar de dichtstbijzijnde winkel te gaan om ansichtkaarten te kopen. Het is een klein halfuur rijden naar Idre Fjäll; de route gaat deels over een onverharde weg. Ik rijd niet harder dan 40 km/h over de natte bandensporen en steentjes. Aangekomen bij vakantieparadijs Idre Fjäll rijd ik langs een oprijlaan met talloze reclameborden en een kabelbaan. Er is een groot parkeerterrein voor de supermarkt, de pizzeria, de skishop en de receptie. Ik zie de brievenbus al voor de supermarkt staan, dus ik ga naar binnen. Er zijn leuke kaarten met beesten erop. Bij de kassa vraag ik om eerste klasse-verzending, want de kaarten moeten wel een beetje snel aankomen. Dat kan. Ik moet twee postzegels op elke kaart plakken en een prioriteitssticker. Wat ik er allemaal opschrijf houd ik maar even geheim, want anders is de verrassing er helemaal af. :-)

Op de terugweg ga ik nog even kijken bij Nipfjället. Er is niets te zien, er hangt dikke mist en het miezert. Dan maar weer terug. Bij de onverharde weg staat als maximumsnelheid 70 km/h aangegeven, maar dat ga ik mijn bandjes niet aandoen. Misschien leuk voor een SUV bij droog weer. Je zult hier maar een lekke band krijgen en dan de wegenwacht moeten bellen!

's Avonds hoor ik het geluid van een heggenschaar. Het blijkt een kramsvogel te zijn die nog even komt scharrelen bij het huis. Je zou niet denken dat het een zangvogel is.